Scan barcode
moshalala's review
mysterious
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
2.25
envenv's review against another edition
5.0
Oldukça kişisel bir “Benim Adım Kırmızı” yazısı
Ne güzeldir bir kitabı ikinci kere okumak.
Benim Adım Kırmızı’yı daha 15 yaşımdayken, Arsuz’un kavurucu Ağustos akşamlarından birinde, bir panayır yerinde, sokak kaldırımına dizilmiş bandrolsüz kitap satan bir satıcıdan aldığımı çok net hatırlıyorum. Hatırlıyorum çünkü sanıyorum ki o akşam o kitabı almasam yaşamım bir daha eskisi gibi olmazdı. Kitabı sonraki üç gün içerisinde hızlıca okuyup bitirdim, adeta büyülenmiştim. Kitabın 1500’lü yılların günlük hayatını masalsı ve akıcı bir halde anlatıyor olması mı, var olduğundan hiç haberim olmayan Frenk usulü resim yapmanın başlarda Osmanlıda nasıl karşılandığının detaylı anlatışı mı, yoksa ilk defa her karakterin kendi sesiyle konuştuğu bir roman okuduğumdan mı bu kadar etkilenmiştim şimdi tam olarak bilemiyorum ama sonraki haftalarda tam bir açlık haliyle İskenderun halk kütüphanesine gidip Kara Kitap, Yeni Hayat gibi yazarın oldukça ağır kitaplarını da o yaşlarımın zengin hayal gücüyle bir çırpıda okumuştum. İçimde her zaman var olan okuma sevgisinin en büyük tetikleyicilerindendir yani Benim Adım Kırmızı.
Zaman geçtikçe, yaşım ilerledikçe, belirli bir okuma deneyimi geliştirince nerdeyse çocuk yaşta okuduğum bu kitapları tekrar okuma istediği doğdu içimde. Sanki bu güzelim kitapları okuduğum yaşlar, kitapların gerçek değerini teslim edemeyeceğim yaşlarmış da ben onlara bu yüzden haksızlık etmişim gibi gelmeye başladı. Kütüphanemde Orhan Pamuk’a ait kitapların çoğu, zamanla okumaları için başkalarına verip sonradan geri almayı unuttuğum için eksikti. Olanlar da bandrolsüz, genç yaşta seyyar sokak satıcılarından aldığım korsan versiyonlarıydı. Bu nedenlerle hem çok sevdiğim yazarın kitaplarını otuzlu yaşlarımın birikimiyle tekrar okumak, hem de kitapları eksiksiz -ve bandrollü- bir halde kütüphamde tamamlama isteğiyle yeniden satın aldım.
Hazır pandemi bizleri evlerin içine tıkmışken, ben de keyifle takrar okuma mutluluğuna eriştim.
Ne güzeldir bir kitabı ikinci kere okumak.
Benim Adım Kırmızı’yı daha 15 yaşımdayken, Arsuz’un kavurucu Ağustos akşamlarından birinde, bir panayır yerinde, sokak kaldırımına dizilmiş bandrolsüz kitap satan bir satıcıdan aldığımı çok net hatırlıyorum. Hatırlıyorum çünkü sanıyorum ki o akşam o kitabı almasam yaşamım bir daha eskisi gibi olmazdı. Kitabı sonraki üç gün içerisinde hızlıca okuyup bitirdim, adeta büyülenmiştim. Kitabın 1500’lü yılların günlük hayatını masalsı ve akıcı bir halde anlatıyor olması mı, var olduğundan hiç haberim olmayan Frenk usulü resim yapmanın başlarda Osmanlıda nasıl karşılandığının detaylı anlatışı mı, yoksa ilk defa her karakterin kendi sesiyle konuştuğu bir roman okuduğumdan mı bu kadar etkilenmiştim şimdi tam olarak bilemiyorum ama sonraki haftalarda tam bir açlık haliyle İskenderun halk kütüphanesine gidip Kara Kitap, Yeni Hayat gibi yazarın oldukça ağır kitaplarını da o yaşlarımın zengin hayal gücüyle bir çırpıda okumuştum. İçimde her zaman var olan okuma sevgisinin en büyük tetikleyicilerindendir yani Benim Adım Kırmızı.
Zaman geçtikçe, yaşım ilerledikçe, belirli bir okuma deneyimi geliştirince nerdeyse çocuk yaşta okuduğum bu kitapları tekrar okuma istediği doğdu içimde. Sanki bu güzelim kitapları okuduğum yaşlar, kitapların gerçek değerini teslim edemeyeceğim yaşlarmış da ben onlara bu yüzden haksızlık etmişim gibi gelmeye başladı. Kütüphanemde Orhan Pamuk’a ait kitapların çoğu, zamanla okumaları için başkalarına verip sonradan geri almayı unuttuğum için eksikti. Olanlar da bandrolsüz, genç yaşta seyyar sokak satıcılarından aldığım korsan versiyonlarıydı. Bu nedenlerle hem çok sevdiğim yazarın kitaplarını otuzlu yaşlarımın birikimiyle tekrar okumak, hem de kitapları eksiksiz -ve bandrollü- bir halde kütüphamde tamamlama isteğiyle yeniden satın aldım.
Hazır pandemi bizleri evlerin içine tıkmışken, ben de keyifle takrar okuma mutluluğuna eriştim.
nitindangwal's review against another edition
3.0
The book connected to me in patches. With a unique first person narrative chapters -which showed perspective of different characters was indeed a novel experience. As the premise is painting -story revolves around miniaturists -people with better sense of art would related well. For me, it was an average read. But for a simple and engaging writing style of Orhan Pamuk, this is surely going to be the first of his many books.
timna_wyckoff's review against another edition
5.0
Listened to for book club. Genius. The chronological but ever-changing POV (including in the middle of a murder, and also from the POV of images in paintings, and...the color red) was not like anything I've read before. And, I have to say I know a LOT more than I ever would have otherwise about the art history of Islamic miniatures (not something I ever sought out, but actually fascinating).
evgeorge's review against another edition
adventurous
challenging
dark
informative
mysterious
reflective
relaxing
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
crinela0998's review
challenging
dark
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
3.0
bridget1989's review against another edition
challenging
dark
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
4.5
axwosa77's review against another edition
reflective
tense
slow-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
loar's review against another edition
3.0
Zvláštní styl, který je současně výhodou i slabinou. Dívat se na příběh z růstných perspektiv - vraha, oběti, satana, koně nebo třeba červené barvy. Zaplétat se do příběhů ze starých knih a představovat si popisované ilustrace. Ale když chcete konečně zjistit, kdo je vrah a jak to nakonec dopadlo, a už třetí stránku čtete o tom, jak který miniaturista maloval lístečky na stromech, je to čiré utrpení.