Scan barcode
A review by mimirtells
Şeytanın Çırağı by Shirō Hamao
4.0
Puanım 4/5 (%79/100)
Kitabı 3-4 günde bitirmiş gibi gözükse de aslında tek oturuşta 1 saatte falan bitirdim. Şiro Hamao hakkında hiçbir şey bilmediğim ve gözümden kaçmış bir yazardı. Kitabın içindeki bilgiler ve kendi araştırmalarımla öğrendim ki kısa hayatı aslında oldukça ilginçmiş. Ünlü polisiye yazarlardan Edogawa Ranpo'nun esinlendiği ve yaşadığı zorlu döneme rağmen eşcinsel haklarını savunmuş. Edgar Allan Poe ve Sir Arthur Conan Doyle'dan etkilenmiş ve onların etkileri bu kitaptaki iki öyküde de görülüyor. Ama bunun üzerine Japon kültüründen de bol bol elementler katmış ve çok güzel bir harman ortaya çıkmış.
Kitaba ismini veren "Şeytanın Çırağı" benim çok hoşuma gitti. Hikaye yargılanmayı bekleyen Eizo Shimamura'nın savcı Hachiro Tsuchida'ya yazdığı mektuplar üzerinden gidiyor. Savcıya karşı nefret ve aşk duyguları yoğun Eizo'nun mektupları çok etkileyiciydi. Özellikle baştan sonra gerçekten ara vermeden okutacak kadar gerilim ve heyecan doluydu. Kim kimi öldürdü, Eizo neden bunları yazıyor derken bir anda hikayenin bittiğini gördüm. Grotesk betimlemeler, ilgi çekici ve gerçek karakterler (hatta çok gerçekçi karakterler, Şiro'nun da savcı olduğunu düşününce belki de gerçektir bilemeyiz) ve sürekleyici hikayesiyle çok beğendim.
İkinci öykü "Onları Öldürdü Mü?" ilki kadar olmasa da genel hatlarıyla beğendiğim bir hikaye oldu. Bu öykü de bir cinayet davası üzerinden gidiyor. Seizo Oda ve eşi Michiko evlerinde ölü bulunuyor ve başlarında da cinayetten suçlanan genç bir adam var. Böyle bakıldığında aslında çok kolay bir dava gibi dursa da detayları öğrendikçe olaylar karışıyor ve sonunda "nası yaa" dedim. Çünkü yazar size hiç fark ettirmeden bir anda olayı değiştirmiş ve bir sürü bilgi vermiş. Bunun da sonu çok güzeldi o yüzden. Fakat dediğim gibi ilk öykü kadar etkilemedi beni. Yine de genel olarak baktığımda kitabı ve yazarı kesinlikle öneriyorum.
Kitabı 3-4 günde bitirmiş gibi gözükse de aslında tek oturuşta 1 saatte falan bitirdim. Şiro Hamao hakkında hiçbir şey bilmediğim ve gözümden kaçmış bir yazardı. Kitabın içindeki bilgiler ve kendi araştırmalarımla öğrendim ki kısa hayatı aslında oldukça ilginçmiş. Ünlü polisiye yazarlardan Edogawa Ranpo'nun esinlendiği ve yaşadığı zorlu döneme rağmen eşcinsel haklarını savunmuş. Edgar Allan Poe ve Sir Arthur Conan Doyle'dan etkilenmiş ve onların etkileri bu kitaptaki iki öyküde de görülüyor. Ama bunun üzerine Japon kültüründen de bol bol elementler katmış ve çok güzel bir harman ortaya çıkmış.
Kitaba ismini veren "Şeytanın Çırağı" benim çok hoşuma gitti. Hikaye yargılanmayı bekleyen Eizo Shimamura'nın savcı Hachiro Tsuchida'ya yazdığı mektuplar üzerinden gidiyor. Savcıya karşı nefret ve aşk duyguları yoğun Eizo'nun mektupları çok etkileyiciydi. Özellikle baştan sonra gerçekten ara vermeden okutacak kadar gerilim ve heyecan doluydu. Kim kimi öldürdü, Eizo neden bunları yazıyor derken bir anda hikayenin bittiğini gördüm. Grotesk betimlemeler, ilgi çekici ve gerçek karakterler (hatta çok gerçekçi karakterler, Şiro'nun da savcı olduğunu düşününce belki de gerçektir bilemeyiz) ve sürekleyici hikayesiyle çok beğendim.
İkinci öykü "Onları Öldürdü Mü?" ilki kadar olmasa da genel hatlarıyla beğendiğim bir hikaye oldu. Bu öykü de bir cinayet davası üzerinden gidiyor. Seizo Oda ve eşi Michiko evlerinde ölü bulunuyor ve başlarında da cinayetten suçlanan genç bir adam var. Böyle bakıldığında aslında çok kolay bir dava gibi dursa da detayları öğrendikçe olaylar karışıyor ve sonunda "nası yaa" dedim. Çünkü yazar size hiç fark ettirmeden bir anda olayı değiştirmiş ve bir sürü bilgi vermiş. Bunun da sonu çok güzeldi o yüzden. Fakat dediğim gibi ilk öykü kadar etkilemedi beni. Yine de genel olarak baktığımda kitabı ve yazarı kesinlikle öneriyorum.