A review by bfmermer
Keşke Bugün Kendimle Karşılaşmasaydım by Herta Müller

2.0

Uzun uzun yazabileceğim çok şey yok Keşke Bugün Kendimle Karşılaşmasaydım'la ilgili. Daha yirminci sayfasında kitabın benim için yazılmadığını, hedef okur kitlesi içinde olmadığımı fark etmiştim zaten. Normalde sevmeyeceğimi bu kadar erken anladığım bir kitabı çok vakit harcamadan yarım bırakırdım ancak hem kitap kulübünde konuşacağımız için hem de en azından yazarın dili beni çok zorlamadığı için ittire kaktıra da olsa bitirebildim.

Neden sevmedim peki, en büyük sebebi sanırım kitabın -benim için- sıkıcı olması. Anlaması zor bir anlatımdan ya da hikayenin monotonluğundan bahsetmiyorum, genel olarak okuma eylemini keyifsiz hale getiren bir sıkıcılığı var romanın. Oysaki hikaye ilgi çekici sayılır, Çavuşesku Romanya'sında sürekli sorguya çağrılan bir kadının yine sorguya giderken yaptığı bir tramvay yolculuğunda sürekli geçmişe dönüp bir şeyleri hatırlamasını okuyoruz. Fakat bu geriye dönüşleri takip etmek zor, anlatıcının anlattığı hangi olay diğerinden önce yaşanmış çoğu zaman anlamadım. Daha da önemlisi bu olayların bir çoğunun kitabın o büyük hikayesine ne kattığını, bunları neden okuduğumuzu anlamadım. Dolayısıyla da okurken sıkıldım.

Sevdiğim ufak tefek tarafları var aslında. Ama yazarın bir başka eserini daha okuyacağımı sanmıyorum açıkçası.