Scan barcode
mehsi's review against another edition
4.0
Wat zou jij doen als je wakker wordt in een wereld zonder volwassenen? Dit is een review voor deel 1 tot deel 3.
En eigenlijk ook zonder de meeste kinderen, want ik geloof niet dat deze kinderen de enige zijn die over zijn in deze stad (en natuurlijk die twee andere die we even zien in boek 2). Er moeten echt veel meer kinderen zijn, maar we zien niemand (nou ja, in boek 2 zien we nog 2 kinderen). Pas in boek 3 zien we een grotere groep kinderen.
Ik zag deze strip gisteren in de bibliotheek en moest hem wel meenemen, het verhaal deed me denken aan Chikyuu no Houkago by Yoshitomi Akihito en The Enemy series by Charlie Higson. En nu ik het heb gelezen, ja, dat was een goede observatie. :P
Op een dag zijn alle volwassenen (en ook jongeren) verdwenen. Onze groep kinderen komt al snel samen en besluiten samen verder te gaan. Op zoek naar de volwassenen, op zoek naar ouders, op zoek naar antwoorden.
Van alle kinderen was Dodji de enige die een beetje zijn best deed om te zorgen dat de groep overleefde, hij was degene die hulp zocht, en ook genoeg deed voor de groep. Leila deed ook nog wel wat, maar de rest van de groep? Terry kan ik nog vergeven, hij is maar 5 jaar oud. Maar dan nog vond ik het gewoon vreemd dat de groep niet beter hun best deden. In plaats daarvan zaten ze speelgoedwinkels leeg te plunderen, of had er één een paard van de straat gehaald, of (iets wat ik echt totaal NEE vond) drank te drinken en lekker op dingen te schieten (want waarom zou je ammunitie bewaren). En echt, een 9-jarige die zoveel drink dat hij laveloos is. Het maakt me niet uit dat de wereld anders is, dat is gewoon een nee-nee.
Niet dat ik Dodji leuk vond hoor. Iets té aggressief voor mij en ik vond het feit dat hij niet eerlijk wilde zijn over wat er gebeurd was ook niet erg fijn. Ja, ik snap dat hij misschien niet alles wilt vertellen, maar misschien iets meer dan hints hier en daar waardoor mensen hem verkeerd begrijpen zou fijn zijn. Nu kwam hij vaak in de problemen omdat mensen hem verkeerd begrepen en hij zo geheimzinnig bleef doen.
Leila was dan toch meer mijn favoriet. Een meid die weet wat ze wilt, die ook nog eens heel goed is met dingen doen. Ze moet alleen wat minder boos doen op jongens. :P En ik was het wel helemaal eens met haar in deel 3, waar meisjes helemaal geindoctrineerd zijn door foldertjes (meisje in keuken, jongens klussen), en Leila gewoon eerlijk zegt dat je moet doen wat je wilt, wat maakt het nou uit dat op zo'n plaatje x staat. Gewoon y doen! Inderdaad. Dat deed ik vroeger ook gewoon. Maar ja, tegenwoordig.... *zucht*
Camilla, ik snap haar niet helemaal. Aan de ene kant doet ze heel kinds, maar aan de andere kant doet ze heel volwassen. En haar obsessie met huiswerk... ik vraag me af of er meer is waarom ze zelfs in deze situatie verder gaat met studeren.
Yvan, wel, ik vond hem al niet erg leuk, maar met dat drinken van hem verloor hij best wat puntjes in hoe goed ik hem vond.
Terry, tja, ik vond hem voornamelijk vervelend. Soms zag je dat hij wel zijn ouders en andere volwassenen miste, maar verder had hij gewoon heel veel plezier. Ik vraag me af of dit een manier is voor hem om gewoon niet te denken aan dingen, of dat hij gewoon te jong is om te snappen wat er gebeurd is.
Een dingetje dat ik jammer vond was hoe de tijd liep tussen de boeken. In boek 1 eindigen we met dat onze groep in het kantoor van Yvan's vader zit, maar in boek 2 zitten we opeens in een hotel (en al een tijdje), en in boek 3 zitten ze in de bus (die in boek 2 nog niet eens af was). Dus ja, ik had af en toe het gevoel dat ik iets miste. Ik zat dan ook mijn kaften te bekijken om zeker te zijn dat ik het goede deel had. :P
En ik snap niet waarom de geslachtsdelen zo moesten worden geshowed. Ik heb nou weinig behoefte om de penis/ballen te zien van een 5-jarig kind. Zelfs de tijger had een flinke zaak hangen.
Verder was de tekenstijl wel goed, niet helemaal mijn favoriet, maar ach ik heb ergere gezien. Plus de stijl zoals hij is past wel bij het verhaal en de wanhoop die de kinderen vaak voelen.
In deel 2 is er een vijand, ik ben nou nog steeds niet zeker wat ik moet denken van die gast. Enerzijds kan ik het hem niet kwalijk nemen gegeven dat hij gehandicapt was, en het dus deed om een reden, maar anderzijds..
En in deel 3 komen we een hele groep kinderen tegen die onder de leiding staan van Saul. Haha, de naam Saul is blijkbaar echt niet goed om te hebben in zo'n situatie, in Jen Minkman's boek hadden we ook een kindergroep geleidt door Saul. :P Maar terug naar deze Saul, ik moet zeggen dat hij wel goed zorgde voor zijn groep, al waren zijn methodes een beetje, eh. Vooral omdat ze heel duidelijk zijn gebaseerd op de Hitlerjugend en andere Hitler-praktijken.
Ik was wel blij dat ondanks dat hij dus mensen forceerde om te trouwen, hij nooit degene die hij als vrouw heeft uitgekozen (een van onze groep) aanraakte. Hij vertelde het haar wel dat ze het eigenlijk moesten doen, maar hij was begripvol toen ze dat niet wilde (want hallooooo, ze is 8 jaar oud, nee, gewoon nee).
Ik was wel verdrietig om het einde. Maar ja, ik had hem ook dit kunnen vertellen. :(
Hoe verder het verhaal gaat hoe meer kleine hints we krijgen over wat er mogelijk gebeurd kan zijn met de volwassenen/jongeren. Het is nog allemaal heel vaag, dus tja, ik heb eigenlijk nog geen een idee wat er nou is gebeurd. Hopelijk krijgen we wat meer hints in de volgende delen.
Ik kan niet wachten op boek 4, ik ben al blij dat dit een serie is die WEL vertaald is in het Nederlands. Hoe vaak ik wel niet teleurgesteld ben omdat een serie maar 1 of 3 boeken heeft die vertaald zijn. Zo zonde! Ik zie dat bibliotheek #3 de hele serie heeft, helaas heb ik maar een limiet van 12 boeken per keer, dus dit wordt een meer-maanden-projectje.
Phew, mijn review is superlang geworden. Ik zou de serie (wel deel 1 tot 3) wel aanraden, het is zeker een goede serie en ik ben nieuwsgierig om te zien hoe de kinderen verder gaan met hun reis.
Review first posted at https://twirlingbookprincess.com/
En eigenlijk ook zonder de meeste kinderen, want ik geloof niet dat deze kinderen de enige zijn die over zijn in deze stad (en natuurlijk die twee andere die we even zien in boek 2). Er moeten echt veel meer kinderen zijn, maar we zien niemand (nou ja, in boek 2 zien we nog 2 kinderen). Pas in boek 3 zien we een grotere groep kinderen.
Ik zag deze strip gisteren in de bibliotheek en moest hem wel meenemen, het verhaal deed me denken aan Chikyuu no Houkago by Yoshitomi Akihito en The Enemy series by Charlie Higson. En nu ik het heb gelezen, ja, dat was een goede observatie. :P
Op een dag zijn alle volwassenen (en ook jongeren) verdwenen. Onze groep kinderen komt al snel samen en besluiten samen verder te gaan. Op zoek naar de volwassenen, op zoek naar ouders, op zoek naar antwoorden.
Van alle kinderen was Dodji de enige die een beetje zijn best deed om te zorgen dat de groep overleefde, hij was degene die hulp zocht, en ook genoeg deed voor de groep. Leila deed ook nog wel wat, maar de rest van de groep? Terry kan ik nog vergeven, hij is maar 5 jaar oud. Maar dan nog vond ik het gewoon vreemd dat de groep niet beter hun best deden. In plaats daarvan zaten ze speelgoedwinkels leeg te plunderen, of had er één een paard van de straat gehaald, of (iets wat ik echt totaal NEE vond) drank te drinken en lekker op dingen te schieten (want waarom zou je ammunitie bewaren). En echt, een 9-jarige die zoveel drink dat hij laveloos is. Het maakt me niet uit dat de wereld anders is, dat is gewoon een nee-nee.
Niet dat ik Dodji leuk vond hoor. Iets té aggressief voor mij en ik vond het feit dat hij niet eerlijk wilde zijn over wat er gebeurd was ook niet erg fijn. Ja, ik snap dat hij misschien niet alles wilt vertellen, maar misschien iets meer dan hints hier en daar waardoor mensen hem verkeerd begrijpen zou fijn zijn. Nu kwam hij vaak in de problemen omdat mensen hem verkeerd begrepen en hij zo geheimzinnig bleef doen.
Leila was dan toch meer mijn favoriet. Een meid die weet wat ze wilt, die ook nog eens heel goed is met dingen doen. Ze moet alleen wat minder boos doen op jongens. :P En ik was het wel helemaal eens met haar in deel 3, waar meisjes helemaal geindoctrineerd zijn door foldertjes (meisje in keuken, jongens klussen), en Leila gewoon eerlijk zegt dat je moet doen wat je wilt, wat maakt het nou uit dat op zo'n plaatje x staat. Gewoon y doen! Inderdaad. Dat deed ik vroeger ook gewoon. Maar ja, tegenwoordig.... *zucht*
Camilla, ik snap haar niet helemaal. Aan de ene kant doet ze heel kinds, maar aan de andere kant doet ze heel volwassen. En haar obsessie met huiswerk... ik vraag me af of er meer is waarom ze zelfs in deze situatie verder gaat met studeren.
Yvan, wel, ik vond hem al niet erg leuk, maar met dat drinken van hem verloor hij best wat puntjes in hoe goed ik hem vond.
Terry, tja, ik vond hem voornamelijk vervelend. Soms zag je dat hij wel zijn ouders en andere volwassenen miste, maar verder had hij gewoon heel veel plezier. Ik vraag me af of dit een manier is voor hem om gewoon niet te denken aan dingen, of dat hij gewoon te jong is om te snappen wat er gebeurd is.
Een dingetje dat ik jammer vond was hoe de tijd liep tussen de boeken. In boek 1 eindigen we met dat onze groep in het kantoor van Yvan's vader zit, maar in boek 2 zitten we opeens in een hotel (en al een tijdje), en in boek 3 zitten ze in de bus (die in boek 2 nog niet eens af was). Dus ja, ik had af en toe het gevoel dat ik iets miste. Ik zat dan ook mijn kaften te bekijken om zeker te zijn dat ik het goede deel had. :P
En ik snap niet waarom de geslachtsdelen zo moesten worden geshowed. Ik heb nou weinig behoefte om de penis/ballen te zien van een 5-jarig kind. Zelfs de tijger had een flinke zaak hangen.
Verder was de tekenstijl wel goed, niet helemaal mijn favoriet, maar ach ik heb ergere gezien. Plus de stijl zoals hij is past wel bij het verhaal en de wanhoop die de kinderen vaak voelen.
In deel 2 is er een vijand, ik ben nou nog steeds niet zeker wat ik moet denken van die gast. Enerzijds kan ik het hem niet kwalijk nemen gegeven dat hij gehandicapt was, en het dus deed om een reden, maar anderzijds..
En in deel 3 komen we een hele groep kinderen tegen die onder de leiding staan van Saul. Haha, de naam Saul is blijkbaar echt niet goed om te hebben in zo'n situatie, in Jen Minkman's boek hadden we ook een kindergroep geleidt door Saul. :P Maar terug naar deze Saul, ik moet zeggen dat hij wel goed zorgde voor zijn groep, al waren zijn methodes een beetje, eh. Vooral omdat ze heel duidelijk zijn gebaseerd op de Hitlerjugend en andere Hitler-praktijken.
Ik was wel blij dat ondanks dat hij dus mensen forceerde om te trouwen, hij nooit degene die hij als vrouw heeft uitgekozen (een van onze groep) aanraakte. Hij vertelde het haar wel dat ze het eigenlijk moesten doen, maar hij was begripvol toen ze dat niet wilde (want hallooooo, ze is 8 jaar oud, nee, gewoon nee).
Ik was wel verdrietig om het einde. Maar ja, ik had hem ook dit kunnen vertellen. :(
Hoe verder het verhaal gaat hoe meer kleine hints we krijgen over wat er mogelijk gebeurd kan zijn met de volwassenen/jongeren. Het is nog allemaal heel vaag, dus tja, ik heb eigenlijk nog geen een idee wat er nou is gebeurd. Hopelijk krijgen we wat meer hints in de volgende delen.
Ik kan niet wachten op boek 4, ik ben al blij dat dit een serie is die WEL vertaald is in het Nederlands. Hoe vaak ik wel niet teleurgesteld ben omdat een serie maar 1 of 3 boeken heeft die vertaald zijn. Zo zonde! Ik zie dat bibliotheek #3 de hele serie heeft, helaas heb ik maar een limiet van 12 boeken per keer, dus dit wordt een meer-maanden-projectje.
Phew, mijn review is superlang geworden. Ik zou de serie (wel deel 1 tot 3) wel aanraden, het is zeker een goede serie en ik ben nieuwsgierig om te zien hoe de kinderen verder gaan met hun reis.
Review first posted at https://twirlingbookprincess.com/
luanndie's review against another edition
4.0
Continuamos con el misterio. Entre el amo de los cuchillos y el clan del tiburón no sé que trama me ha mantenido más en vilo. La historia del amo de los cuchillos me parece increíblemente desarrollada, con mucho mimo y empatía y la introducción del líder del clan del tiburón le da un giro más adulto y complejo de lo que me esperaba para esta historia. De lo mejor que he leído en cómic para todas las edades en bastante tiempo. Lo único que me preocupa es que la dirección que va a tomar el misterio no me convence mucho, aunque en este punto tengo suficiente confianza en los creadores como para dejarme llevar.
mariethelibrarian's review against another edition
4.0
This is a good comic, I like the preset and the drawings and the story. Excited for the third one.
mycriminalmind's review against another edition
4.0
Her er min omtale av Knivenes mester. Linken fører til min bokblogg. https://mineboker.wordpress.com/2018/05/20/alene-2-knivenes-mester-av-fabien-vehlmann/
moncoinlecture's review against another edition
3.0
3,5
Mon avis sur le blog:
http://moncoinlecture.com/2017/02/seuls-tomes-1-2-3-gazzettivehlmann/
Mon avis sur le blog:
http://moncoinlecture.com/2017/02/seuls-tomes-1-2-3-gazzettivehlmann/
More...