Scan barcode
marije_thereadingchamp's review against another edition
3.0
Elisabeths dochter van Marianne Fredriksson was voldoende boeiend en las makkelijk weg, maar op gegeven moment begon ik toch actief vraagtekens te zetten bij de actie van een van de hoofdpersonages, de Zweedse Katarina.
Spoiler
Na een hitsige zomer is ze zwanger geraakt van Jack, die eigenlijk al een vrouw en twee kinderen heeft, maar desalniettemin in deze affaire belandde. Zodra hij hoort dat ze hun kind wil houden, slaat hij haar bewusteloos en vlucht hij terug naar de VS. Zweedse autoriteiten vragen Katarina om aangifte te doen, maar dit weigert ze. Jack stuurt haar brieven, belandt beurtelings op straat en in de gevangenis, en scheidt van zijn wettelijke vrouw. Wanneer hij in contact weet te komen met Katarina’s familie, besluiten ze dat hij, evenals zijn vader en diens vrouw, naar de doop van het kindje mag komen. MAAR WAAROM? WAAROM ZOU JE DAT WILLEN? Wat maakt het nou uit of hij de biologische vader van het kind is, als hij toch al geen verantwoordelijkheid kan nemen en zowel z’n penis als z’n vuisten niet kan houden waar ze horen? En dan durft de vrouw van Jacks vader ook nog eens tegen Katarina te zeggen dat Jack er niets aan kan doen omdat hij beschadigd is in zijn jeugd. Ik snap dat en het is heel zielig, maar het is geen excuus om een (zwangere) vrouw te slaan?? Ik had de hoop dat hij zijn leven na een jaar misschien had gebeterd, maar als hij dan uiteindelijk bij die doopdienst is, zit hij ook nog eens alleen maar aan Katarina’s borsten te denken en hoe weerzinwekkend hij het vindt dat ze die nu gebruikt om haar baby mee te voeden. Gelukkig wijst Katarina hem uiteindelijk alsnog af. Het is een nobel streven om mensen te genezen en te helpen, maar dat moet niet ten koste gaan van jezelf (en je kindje), en ik ben blij dat ze dat inziet.dittesque's review against another edition
2.0
23-09-2021 inmiddels een stuk minder onder de indruk dan tien jaar geleden, vooral doordat de schrijfstijl van Fredriksson (en/of de vertaling) niet echt meer van deze tijd is, met nogal wat cringy stereotyperingen, maar toch weer met plezier gelezen.
Overigens grappig dat Fredriksson naar mijn idee echt als een feministische schrijfster gezien werd; haar vrouwbeeld komt op mij echt enorm seksistisch over.
15-11-2011 Wéér herlezen, wéér prachtig. Dit blijft één van mijn lievelings citaten:
“Ik weet dat de psychologie ons modellen kan geven. Daardoor kun je leren verbanden te begrijpen en patronen te zien. En dat helpt, zeker. Maar het meeste zullen we toch nooit kunnen begrijpen. Het leven is zo paradoxaal. Wat er met ons gebeurt en hoe we daarmee omgaan, het verdriet en de dood, de blijdschap en de liefde. Geen kennis in de wereld kan jouw eenzaamheid genezen of jou bevrijden van je grootste angst”
21-02-2010 Ik heb dit boek al verschillende keren gelezen, maar het blijft prachtig. Het verhaal maakt indruk om het thema (mishandeling, moederschap), maar daarnaast komen er ook diverse visies op het leven aan bod die het verhaal meer diepgang geven. Hierdoor is het meer dan een dramatisch, aangrijpend verhaal. De manier waarop Frederiksson duidelijk maakt hoe alle personages - hoe alle mensen - elkaar beïnvloeden, zowel positief als negatief, en hoe ze dit in het boek een positieve, praktische uitwerking geeft door haar personages door gedeelde ervaringen dichter bij elkaar te laten komen is erg ontroerend.
Overigens grappig dat Fredriksson naar mijn idee echt als een feministische schrijfster gezien werd; haar vrouwbeeld komt op mij echt enorm seksistisch over.
15-11-2011 Wéér herlezen, wéér prachtig. Dit blijft één van mijn lievelings citaten:
“Ik weet dat de psychologie ons modellen kan geven. Daardoor kun je leren verbanden te begrijpen en patronen te zien. En dat helpt, zeker. Maar het meeste zullen we toch nooit kunnen begrijpen. Het leven is zo paradoxaal. Wat er met ons gebeurt en hoe we daarmee omgaan, het verdriet en de dood, de blijdschap en de liefde. Geen kennis in de wereld kan jouw eenzaamheid genezen of jou bevrijden van je grootste angst”
21-02-2010 Ik heb dit boek al verschillende keren gelezen, maar het blijft prachtig. Het verhaal maakt indruk om het thema (mishandeling, moederschap), maar daarnaast komen er ook diverse visies op het leven aan bod die het verhaal meer diepgang geven. Hierdoor is het meer dan een dramatisch, aangrijpend verhaal. De manier waarop Frederiksson duidelijk maakt hoe alle personages - hoe alle mensen - elkaar beïnvloeden, zowel positief als negatief, en hoe ze dit in het boek een positieve, praktische uitwerking geeft door haar personages door gedeelde ervaringen dichter bij elkaar te laten komen is erg ontroerend.
tyra's review against another edition
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
5.0
More...