Scan barcode
natepeplinski's review
adventurous
challenging
emotional
reflective
fast-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
3genres's review against another edition
3.0
Yawn. I guess you need to be in the right frame of mind to read this. I read it because it's supposed to be a "great" book. I found it boring and irritating. I have never seen the word mauve as many times in a book. Other reviewers talk about the poetic language. I found myself skimming over those passages to get. to. the. point. And all the male musings on "woman" and "women" were a bit much. Reminded me a lot of Atlas Shrugged; essays buried within a novel. The multiple perspectives were interesting.
I'm happy that I am at last finished with it and can move on to something with a plot.
I'm happy that I am at last finished with it and can move on to something with a plot.
vertaren's review
challenging
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Loveable characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.0
leic01's review
5.0
I received The Alexandria Quartet as a Christmas gift from a dear person, and I was in the mood for reading series. Although I haven’t had much time for reading, this books had a hypnotic quality to them that sucked me in deep in the Durrell’s world, city of Alexandria. There are so many great quotes from this books that I not going to quote anything, because I can’t decide on one of just a few. The writing was magical, poetic, mystical, deep, talking about core and the essence of humans, often saying thing that are ignored and not talked about. It was painfully honest and written in original style that got me lost in abyss of human sexuality, subconscious places and seen and unseen realms of relationships. You can perceive city of Alexandria as hell and as whole earth and characters are not defined and fixed, their faces constantly change thought out the course of narrative, and through them you can see struggles, flaws and dark places of each and every one of us. Books take you on a different stream of consciousness than your own, and if you are willing to dig deep enough they are taking you on a journey of discovery of things that you never had the courage to unravel about yourself. This is almost like a manifest of philosophy of introspection.
What fascinated me the most is constant change in perspective that really highlighted the subjective outlook of one person, overall relativity of the truth and complexity of human character. The protagonists seem renewed over and over again, and were deeply layered, often going in the unexpected directions, not afraid to live as they want and take risks, even at the cost of being misunderstood or hated by other people. Durrell had the courage to explore most of the taboo themes of society and moral wrongs, while not be subjective or judgemental, and not injecting his own moral standings. He brings the reader in the state were he doesn’t feel like he can, will or even want to judge any of characters behaviour, even when they’re engaging in adultery, incest, suicide and other ‘sins’ condemned by society and religion. He perfectly showed the deepness of decadence of human spirit and civilization, in the same time not giving it too much of importance in the great scheme of one’s life story and history of humanity, enlightening that the deep reasons for one’s actions are far more significant that the action itself, and behind one’s moral flaws lies the story worth telling and understanding, unravelling it’s layers, time and times again, from changing perspectives. There is so little that we know about ourselves and others, and Durrell perfectly pointed the lavishness of his characters despite their brokenness.
What fascinated me the most is constant change in perspective that really highlighted the subjective outlook of one person, overall relativity of the truth and complexity of human character. The protagonists seem renewed over and over again, and were deeply layered, often going in the unexpected directions, not afraid to live as they want and take risks, even at the cost of being misunderstood or hated by other people. Durrell had the courage to explore most of the taboo themes of society and moral wrongs, while not be subjective or judgemental, and not injecting his own moral standings. He brings the reader in the state were he doesn’t feel like he can, will or even want to judge any of characters behaviour, even when they’re engaging in adultery, incest, suicide and other ‘sins’ condemned by society and religion. He perfectly showed the deepness of decadence of human spirit and civilization, in the same time not giving it too much of importance in the great scheme of one’s life story and history of humanity, enlightening that the deep reasons for one’s actions are far more significant that the action itself, and behind one’s moral flaws lies the story worth telling and understanding, unravelling it’s layers, time and times again, from changing perspectives. There is so little that we know about ourselves and others, and Durrell perfectly pointed the lavishness of his characters despite their brokenness.
john_bizzell's review against another edition
challenging
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.0
It took me six weeks to wade through this nearly-thousand page tome. I feel quite euphoric for having finally finished it, but that's more about the achievement than the book itself. Whole swathes of the overblown prose swam before my eyes, yet certain scenes completely chrystalised and felt shockingly modern for something written 60+ years ago. I suppose it seemed to me that Durrell's devotion to his concept of looking at the same events from multiple perspectives over and over again outweighed getting to any real truth of who these characters are. Six weeks! Hundreds and hundreds of pages! And I still didn't really know or care about any of them. The ideas, setting, period and approach are very intriguing, yet all the words sort of lead me to... nothing.
merv_d's review
dark
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? No
4.25
merixien's review
5.0
İskenderiye Dörtlüsü uzun zamandır baskısı beklenen bir seriydi. Hazır Can Yayınları çok güzel kapaklarla yeni baskısının müjdesini vermişken ben de kitap hakkındaki düşüncelerimi paylaşayım dedim.
Kitap İkinci Dünya Savaşı öncesinde Iskenderiye’de bir grup insan arasındaki ilişkileri, dönemin siyasi ortamına etkilerini ve birbirlerinde sakladıkları sırları ele alıyor. Kitabı ise bütün bu süreçte iki kadın karakter ile ilişki yaşayan ve bunlardan birisinin kızıyla Kıbrıs’ta kendini izole edip olayları yazmaya karar veren Darley’nin anlatısından takip ediyoruz. Dört cilt boyunca aynı gerçekliğin -görelilik gibi- farklı karakterlerin perspektifinden nasıl olduğunu görüyorsunuz. O yüzden bağımsız okunabilece ya da bir- iki kitapta sırrı çözülemediğinden kenara bırakılabilecek serilerden birisi değil. Özellikle ilk üç kitapta zaman kavramı tamamen kayıp durumda, olayların hangilerinin önce olduğunu, hangisinin diğerine sebep olduğunu ancak ayrıntılara dikkat ederseniz takip edebiliyorsunuz. Dördüncü kitap ise bütün olayların sıralamasının, tarihinin ortaya çıktığı çözüm anahtarı tadında. Seriyi bu kadar özel yapan detaylardan birisi bu zaten. Okumanız boyunca asla güvenli bir zeminde değilsiniz, tutarlı bir hikayeyi da sınırları belli karakterler yok, önünüze serilen olayların arasında hep bir sis var gibi hissediyorsunuz. Zaman zaman -ki bence gereksiz bir şekilde- Kayıp Zamanın İzinde serisi ile çok kıyaslanan ve benzer bulunuyor ama bence birbirlerinden çok uzaklar. Çünkü böyle küçük bir grubun arasındaki ilişkileri bu kadar birbirine sarılı olmasına karşın, bu kadar gizemli ( her bir ciltte tekrar açılan bir katmanla) anlatması açısından çok farklı bir konumda. Dili biraz cinsiyetçi - maalesef- biraz da dönemine göre bir klasik okur gibi süslü ve betimlemelerle dolu gelebilir. Ancak okuduktan sonra tekrar dönüp okuma isteği uyandıran, savaş dönemi sıradan bir aşk hikayesi kategorisinde başyapıt seviyesine çıkaran da bu dil tercihi aynı zamanda. Zira ben kışın okumama rağmen, İskenderiye’nin o basık, kum kokan boğuk sıcağını- iklimini, sokaklarının kokusunu hissedebildim. Eğer size ikliminizi dahi değiştirebilen, güçlü bir metin okumak istiyorsanız mutlaka bu serisi alın. Tek tavsiyem, zamana yayarak okumanız, yoksa bunaltıcı ve ayrıntıların kaybolduğu bir okuma olabilir.
Bu dörtlüye dair söyleyeceğim son şey, hangi kitabı okusanız o seri içinde favoriniz oluyor ancak bütün hikaye tamamlandığında benim için Justine ve Clea en güzelleri oldu.
Kitap İkinci Dünya Savaşı öncesinde Iskenderiye’de bir grup insan arasındaki ilişkileri, dönemin siyasi ortamına etkilerini ve birbirlerinde sakladıkları sırları ele alıyor. Kitabı ise bütün bu süreçte iki kadın karakter ile ilişki yaşayan ve bunlardan birisinin kızıyla Kıbrıs’ta kendini izole edip olayları yazmaya karar veren Darley’nin anlatısından takip ediyoruz. Dört cilt boyunca aynı gerçekliğin -görelilik gibi- farklı karakterlerin perspektifinden nasıl olduğunu görüyorsunuz. O yüzden bağımsız okunabilece ya da bir- iki kitapta sırrı çözülemediğinden kenara bırakılabilecek serilerden birisi değil. Özellikle ilk üç kitapta zaman kavramı tamamen kayıp durumda, olayların hangilerinin önce olduğunu, hangisinin diğerine sebep olduğunu ancak ayrıntılara dikkat ederseniz takip edebiliyorsunuz. Dördüncü kitap ise bütün olayların sıralamasının, tarihinin ortaya çıktığı çözüm anahtarı tadında. Seriyi bu kadar özel yapan detaylardan birisi bu zaten. Okumanız boyunca asla güvenli bir zeminde değilsiniz, tutarlı bir hikayeyi da sınırları belli karakterler yok, önünüze serilen olayların arasında hep bir sis var gibi hissediyorsunuz. Zaman zaman -ki bence gereksiz bir şekilde- Kayıp Zamanın İzinde serisi ile çok kıyaslanan ve benzer bulunuyor ama bence birbirlerinden çok uzaklar. Çünkü böyle küçük bir grubun arasındaki ilişkileri bu kadar birbirine sarılı olmasına karşın, bu kadar gizemli ( her bir ciltte tekrar açılan bir katmanla) anlatması açısından çok farklı bir konumda. Dili biraz cinsiyetçi - maalesef- biraz da dönemine göre bir klasik okur gibi süslü ve betimlemelerle dolu gelebilir. Ancak okuduktan sonra tekrar dönüp okuma isteği uyandıran, savaş dönemi sıradan bir aşk hikayesi kategorisinde başyapıt seviyesine çıkaran da bu dil tercihi aynı zamanda. Zira ben kışın okumama rağmen, İskenderiye’nin o basık, kum kokan boğuk sıcağını- iklimini, sokaklarının kokusunu hissedebildim. Eğer size ikliminizi dahi değiştirebilen, güçlü bir metin okumak istiyorsanız mutlaka bu serisi alın. Tek tavsiyem, zamana yayarak okumanız, yoksa bunaltıcı ve ayrıntıların kaybolduğu bir okuma olabilir.
Bu dörtlüye dair söyleyeceğim son şey, hangi kitabı okusanız o seri içinde favoriniz oluyor ancak bütün hikaye tamamlandığında benim için Justine ve Clea en güzelleri oldu.
alice_horoshev's review
emotional
mysterious
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
5.0
fragrantwoodshavings's review
challenging
emotional
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.0
wintermute314's review against another edition
A masterpiece at last available in Kindle format!