Scan barcode
iulyaav's review against another edition
5.0
Categoric, una din cartile "de-recitit". Durerea si maturizarea nu sunt introduse in fatalitate si tragedie, nici infrumusetate - le-am perceput ca si pe ceva normal. Noroi.
agmaynard's review against another edition
challenging
emotional
mysterious
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? It's complicated
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.0
Unusual blend of a dream, ,memoir, poetic fancy, and more, a snapshot of a place and time in Romania. For the Wafer Thin Books reading group.
booksnpunks's review against another edition
3.0
Max Blecher is called the ‘Romanian Kafka’ and I really wanted to try his work knowing he was friends with a lot of people from the surrealist movement such as Andre Breton. I feel like the landscape of Romania really lends itself well to surrealism and this novel was really overtly poignant and existential.
It follows a man who is musing on his life and adolescence for 116 pages and discussing his relationship with the world around him. It’s very similar to Nausea in how he likens his body to objects and describes feeling as though there is no difference between his existence and the world around him, as though they are tethered together and existence is something he has to bear every day. I liked the use of angst here but wasn’t really a fan of his relationships or sexual musings as I just found them really odd.
I always love discovering new existential authors and I’m glad I have read Blecher. He wrote his at 25 and had a really short life being diagnosed with bone tuberculosis as just a teenager and a lot of his novels muse deeply on death and the meaning of life and his dread around what it means to exist. I would definitely read this novel for those themes.
It follows a man who is musing on his life and adolescence for 116 pages and discussing his relationship with the world around him. It’s very similar to Nausea in how he likens his body to objects and describes feeling as though there is no difference between his existence and the world around him, as though they are tethered together and existence is something he has to bear every day. I liked the use of angst here but wasn’t really a fan of his relationships or sexual musings as I just found them really odd.
I always love discovering new existential authors and I’m glad I have read Blecher. He wrote his at 25 and had a really short life being diagnosed with bone tuberculosis as just a teenager and a lot of his novels muse deeply on death and the meaning of life and his dread around what it means to exist. I would definitely read this novel for those themes.
tormentademar's review against another edition
5.0
“Ordinary words lose their validity at certain depths of the soul.”
naiapard's review against another edition
3.0
Nu m-a impresionat. Nu că ar fi trebuit să mă impreioneze, I beg your pardon.
Adică, în comparație cu un Camil Petrescu sau un Călinescu, Blecher pare realmente contemporan cu noi și nu cu triada interbelicilor.
Însă, nu am vârsta potrivită pentru nivelul de răbdare cultivată de care ai nevoie să devii impresionant cu fiecare remarcă mai criptică sau descriere ce dă de-a dreptul într-un fel de poetică, ce mi se pare izbitor de asemănătoare cu cea a lui T. Arghezi.
,,Era în vorbele acestea mai întâi plăcerea puțin grețoasă de a mă scufunda în mediocritatea dialogului și în același timp o vagă impresie de libertate.” (p.92)
Înțelegi ce spun?
Nu contează, oricum. O citești fie că ești pusă, fie că îți place ideea/ ai auzit de M. Blecher.
Instagram\\my Blog\\
Adică, în comparație cu un Camil Petrescu sau un Călinescu, Blecher pare realmente contemporan cu noi și nu cu triada interbelicilor.
Însă, nu am vârsta potrivită pentru nivelul de răbdare cultivată de care ai nevoie să devii impresionant cu fiecare remarcă mai criptică sau descriere ce dă de-a dreptul într-un fel de poetică, ce mi se pare izbitor de asemănătoare cu cea a lui T. Arghezi.
Înțelegi ce spun?
Nu contează, oricum. O citești fie că ești pusă, fie că îți place ideea/ ai auzit de M. Blecher.
Instagram\\my Blog\\
kiriamarin's review against another edition
Não posso afirmar que compreendi linha por linha desta obra,pois é claramente subjetiva,fragmentada ,surrealista, uma confusão mental em que o narrador "desconhecido" se mostra em um estado de estresse e alta sensibilidade ao mundo exterior. E não se pode evitar fazer analogias a vida e doença do escritor que tem uma forte influência nesta obra, é isto que me fez quase chegar a compreender a superficie da essência da obra. Pois quem já esteve em estado de severa convalescença e isolamento social consegue se identificar com estas irrealidade de cisão do mundo e de si mesmo,que beira ao desespero, de inutilidade e enfim conformismo em ser um ponto no finito que realmente não faz diferença para o andamento da sociedade.
O início do século XX a literatura ofereceu vários modelos deste tipo de narrativa desde o introspectivo Niels Lyhne de Jens , Doctor Glas,Jakob Van Gunten, Rilke ,que refletem os acontecimentos da época e catástrofes vindouros, onde homem mergulha em si mesmo e na filosofia moderna. É una obra que me faz querer me aprofundar mais neste campo ainda pouco explorado por mim
O início do século XX a literatura ofereceu vários modelos deste tipo de narrativa desde o introspectivo Niels Lyhne de Jens , Doctor Glas,Jakob Van Gunten, Rilke ,que refletem os acontecimentos da época e catástrofes vindouros, onde homem mergulha em si mesmo e na filosofia moderna. É una obra que me faz querer me aprofundar mais neste campo ainda pouco explorado por mim
bfmermer's review against another edition
3.0
Maalesef buradaki genel kanının aksine beğenmedim. Blecher'ın lirik, bol betimlemeli, bazen neyden bahsettiğini bile takip edemediğim dili çok yordu beni. Aslında sevdiğim cümleler, hatta paragraflar oldu. Fakat kitap anlatıcının bazen anılarına bazense hezeyanlarına benzeyen bir anlatılar topluluğundan oluşuyor gibi geldi bana ve bence bu topluluk anlamlı, akılda kalıcı bir bütün oluşturmuyor. Kitap tam olarak ne anlatıyor mesela anlamadım. Bilinç akışı gibi bir durum da söz konusu değil anlatımda. Neden ve nereden geldiğini ya da nereye kaybolduğunu bilemediğimiz karakterler arasında salınıp duran, yer yer ergenleşen ancak kimi zaman da çok büyük sözler eden bir anlatıcının yanında ona eşlik etmeye çalışıyoruz. Ben bir noktada kayboldum galiba. Kitabın genel havası gerçekten Kafka kitaplarını andırıyor ama onlarda bir olay kurgusu vardı, Acil Gerçekdışılıkta Maceralar'da ise o atmosfer alınıp içi birbirine eklemlenmeyen rüyalarla doldurulmuş sanki.
Çeviri konusunda pek bir şey diyemem, beni rahatsız etmedi. Ancak Suat Kemal Angı'nın kitabın başındaki önsözünde kitabın orijinal dilinden değil de İngilizceden çevrilmiş olmasını aklamaya çalışması gereksizdi bence. Hele Jaguar gibi genellikle kitapları orijinal dilinden Türkçeye kazandıran bir yayınevi böyle bir tercih yapıyorsa mutlaka zorunluluktan olmuştur, yine de buna bizzat çevirmenin zoraki açıklamalar getirmesi nedense hoşuma gitmedi.
Bir de burayı takip ettiklerini bildiğim Jaguar'a iki küçük notum olacak. Kitabın İngilizceden çevrilmesi sorun değil fakat bunu keşke çevirmenin önsözünden değil de kitabın kapağından ya da en azından künye kısmından öğrenseydim. Çeviren: ... ifadesi yeterli değil bence, böyle kitaplarda İngilizceden çeviren: .... diye yazılması okura daha çok saygı göstermek gibi geliyor bana. Gerçi künyede en azından çeviriye temel alınan baskı bilgisine yer verilmiş. Bir de 21. Dipnotu "Bknz. 11. Dipnot" olarak yazmışsınız. Bu kullanıma daha önce de denk geldim ve anlam veremiyorum. Kitabı okurken birden kendimi önceki sayfalarda bir dipnotu ararken buluyorum. Sayfa numarası yazılsa ya da dipnot içeriği tekrar etse ne güzel olurdu. Bunlar dışında editörlük her zamanki gibi temiz olmuş.
Ekleme: Jaguar Kitap mesaj attı ve yeni baskıda dipnot için sayfa numarası konulacağını söyledi. Buradan da teşekkür edeyim kendilerine gösterdikleri özen için. Var olun.
Çeviri konusunda pek bir şey diyemem, beni rahatsız etmedi. Ancak Suat Kemal Angı'nın kitabın başındaki önsözünde kitabın orijinal dilinden değil de İngilizceden çevrilmiş olmasını aklamaya çalışması gereksizdi bence. Hele Jaguar gibi genellikle kitapları orijinal dilinden Türkçeye kazandıran bir yayınevi böyle bir tercih yapıyorsa mutlaka zorunluluktan olmuştur, yine de buna bizzat çevirmenin zoraki açıklamalar getirmesi nedense hoşuma gitmedi.
Bir de burayı takip ettiklerini bildiğim Jaguar'a iki küçük notum olacak. Kitabın İngilizceden çevrilmesi sorun değil fakat bunu keşke çevirmenin önsözünden değil de kitabın kapağından ya da en azından künye kısmından öğrenseydim. Çeviren: ... ifadesi yeterli değil bence, böyle kitaplarda İngilizceden çeviren: .... diye yazılması okura daha çok saygı göstermek gibi geliyor bana. Gerçi künyede en azından çeviriye temel alınan baskı bilgisine yer verilmiş. Bir de 21. Dipnotu "Bknz. 11. Dipnot" olarak yazmışsınız. Bu kullanıma daha önce de denk geldim ve anlam veremiyorum. Kitabı okurken birden kendimi önceki sayfalarda bir dipnotu ararken buluyorum. Sayfa numarası yazılsa ya da dipnot içeriği tekrar etse ne güzel olurdu. Bunlar dışında editörlük her zamanki gibi temiz olmuş.
Ekleme: Jaguar Kitap mesaj attı ve yeni baskıda dipnot için sayfa numarası konulacağını söyledi. Buradan da teşekkür edeyim kendilerine gösterdikleri özen için. Var olun.
thejonran's review against another edition
challenging
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.5
likecymbeline's review against another edition
2.0
This was what fought against me; this was what was implacably against me: the common aspect of things.
I heard about this book through an article I saw in The Paris Review and the title drew me in, but what I imagined when I heard the title ended up being quite different from the contents of the book. The first ten pages or so were providing me with what I wanted, with shifting ideas of reality and perception, and that returned in the final pages when he mistook the red scarf for a bouquet of dahlias and felt striking despair, but many of the middle portions were kind of uninteresting biography to me. I wish it had retained more of the original vein, where there are moments that more closely reflect my own perception and experiences.
the conviction that objects could be innocuous became equal with the terror that they sometimes inspired in me.
This felt very much like a struggling academic "finding" an obscure author to insist upon the importance of, but without necessarily the justification.
That title, though. I'm always undertaking adventures in immediate unreality. And whatever might have happened in this book I always will be.
I heard about this book through an article I saw in The Paris Review and the title drew me in, but what I imagined when I heard the title ended up being quite different from the contents of the book. The first ten pages or so were providing me with what I wanted, with shifting ideas of reality and perception, and that returned in the final pages when he mistook the red scarf for a bouquet of dahlias and felt striking despair, but many of the middle portions were kind of uninteresting biography to me. I wish it had retained more of the original vein, where there are moments that more closely reflect my own perception and experiences.
the conviction that objects could be innocuous became equal with the terror that they sometimes inspired in me.
This felt very much like a struggling academic "finding" an obscure author to insist upon the importance of, but without necessarily the justification.
That title, though. I'm always undertaking adventures in immediate unreality. And whatever might have happened in this book I always will be.