Scan barcode
kcfromaustcrime's review against another edition
4.0
The second novel in the Siri Bergman series, MORE BITTER THAN DEATH, suffered a little from this reader having missed the first book - SOME KIND OF PEACE. It left such a sense of missing out for this reader, that SOME KIND OF PEACE was slotted into the teetering pile of books to be read.
A big part of the reason for that reaction is that Siri Bergman is a tricky character to come to grips with part-way through her story. Not to say that she's not particularly intriguing, strong and fascinating, there just always felt like something about her was cloudy / didn't quite add up.
Particularly when you combine her with friend, and colleague Aina and classmate Vijay all collaborating on a domestic abuse study, making for a slight disconnection between character connection and plot acceptance. Particularly as this plot scenario allows the authors to discuss a wide range of manifestations of abuse, as well as victim reactions and coping strategies in a very elegant manner.
Once one of the abuse cases turns deadly, there's further opportunity to look closely at the attitudes towards, and roles of victims in these abusive relationships. Never once does any of this tip over into self-righteousness or overtly "positioned". Rather it remains an exploration, a consideration for want of a better term. It's a very successful way of handling particularly challenging subject matter with sensitivity, without shying away from the fundamental questions that need to be answered.
The fact that this subject is handled in this manner, within a plot that's multi-levelled, that involves the members of the self-help trial group, and the facilitators equally is cleverly done, and it's seamlessly delivered. Often when you're reading something that comes from an author collaboration, you can see hints of the stitching, or different hands. There's none of that here - nothing jars in terms of pace, delivery or credibility.
https://www.austcrimefiction.org/review/review-more-bitter-death-camilla-grebe-and-%C3%A5sa-tr%C3%A4ff
A big part of the reason for that reaction is that Siri Bergman is a tricky character to come to grips with part-way through her story. Not to say that she's not particularly intriguing, strong and fascinating, there just always felt like something about her was cloudy / didn't quite add up.
Particularly when you combine her with friend, and colleague Aina and classmate Vijay all collaborating on a domestic abuse study, making for a slight disconnection between character connection and plot acceptance. Particularly as this plot scenario allows the authors to discuss a wide range of manifestations of abuse, as well as victim reactions and coping strategies in a very elegant manner.
Once one of the abuse cases turns deadly, there's further opportunity to look closely at the attitudes towards, and roles of victims in these abusive relationships. Never once does any of this tip over into self-righteousness or overtly "positioned". Rather it remains an exploration, a consideration for want of a better term. It's a very successful way of handling particularly challenging subject matter with sensitivity, without shying away from the fundamental questions that need to be answered.
The fact that this subject is handled in this manner, within a plot that's multi-levelled, that involves the members of the self-help trial group, and the facilitators equally is cleverly done, and it's seamlessly delivered. Often when you're reading something that comes from an author collaboration, you can see hints of the stitching, or different hands. There's none of that here - nothing jars in terms of pace, delivery or credibility.
https://www.austcrimefiction.org/review/review-more-bitter-death-camilla-grebe-and-%C3%A5sa-tr%C3%A4ff
elliemcc11's review
3.0
It was an enjoyable read but perhaps slightly implausible. What I did enjoy was the developing personalities and lives of the main characters.
marionetkaliteracka's review against another edition
4.0
Nasze życie społeczne opiera się głównie na kontakcie z różnymi ludźmi. Codziennie na swojej drodze napotykamy różne osobowości i obserwujemy zmienne typy ludzkich zachowań. Wielu z nas zastanawia się, dokąd tak naprawdę nasza egzystencja nas poprowadzi i czy jesteśmy warci więcej niż sami o sobie myślimy. Człowiek jest jednostką skomplikowaną lecz zarazem prostą w swej istocie, a to czyni nas niepowtarzalnym i skłonnym do przejawów różnych typów zachowań.
Powieść „Bardziej gorzka niż śmierć” jest kryminałem psychologicznym, pisanym z punktu widzenia psychoterapeutki Siri Bergman. Jest to kobieta w średnim wieku, która przeżywa osobiste rozterki. Jest w związku, lecz nie jest gotowa ponownie się zakochać. „Co to za cholerna miłość, która narzuca mi się z tamtej strony. Jest jak rysa na mojej duszy, tkwi jak klin między jawą i snem, dlatego przeszłość przecieka do mojego życia jak ścieki z nieszczelnej kanalizacji.” Z drugiej jednak strony nie chce rozstawać się z partnerem i wciąż ma wątpliwości co do przyszłości związku. „Nie ma miłości bez cierpienia. Zawsze jest tak, że ktoś chce jeszcze więcej. I zawsze ktoś inny zostaje oszukany. Wiecznie ten ból.” Wraz z przyjaciółką Ainą prowadzą terapię grupową kobiet, ofiar przemocy domowej. Psychoterapeutki pomagają pacjentkom uporać się z przeszłością z widocznym już po kilku sesjach rezultatem. W tym samym momencie dochodzi do makabrycznej zbrodni, bynajmniej nie na tle rabunkowym, gdzie pięcioletnia Tilde jest świadkiem śmiertelnego pobicia swojej mamy. Wkrótce losy małej dziewczynki oraz uczestniczek terapii splatają się ze sobą i tworzą jeden wiecznie ciągnący się pościg za groźnym mordercą. To co najbardziej urzekło mnie w powieści to to, iż idealnie rozplanowane zostały wskazówki prowadzące do odnalezienia zabójcy. Pięcioletnia córka zmarłej kobiety, na pozór majacząca z powodu szoku wywołanego śmiercią matki oraz teoria na temat miłości, którą pacjent głównej bohaterki wypowiedział przy okazji odejścia jego żony: „Skończyłem z miłością. Już nie chcę. Nie jest tego warta. Za dużo cierpienia.”, „W mózgu człowieka zakochanego występują te same neuroprzekaźniki co u wariata. Rozumiesz? Miłość jest śmiertelnie niebezpieczna. Strzeżcie się miłości.” Czytając utwór literacki miałam wrażenie, że przeczytałam dotąd jedynie z dziesięć, może dwanaście stron. Książkę bardzo szybko się czyta, co zdecydowanie mogę uznać na plus. Zabójca jest osobą niepoczytalną, wynikającą po części z zaburzeń na tle psychicznym. Człowiek ten ma w sobie dwie osobowości i nigdy nie wiesz czego się po nim spodziewać. Ze swojej strony mogę dodać, iż na kryminał jest to trochę za mało. Po przeczytaniu książki, uważam ją bardziej za powieść czysto psychologiczną, niż kryminalną.
Powieść „Bardziej gorzka niż śmierć” jest kryminałem psychologicznym, pisanym z punktu widzenia psychoterapeutki Siri Bergman. Jest to kobieta w średnim wieku, która przeżywa osobiste rozterki. Jest w związku, lecz nie jest gotowa ponownie się zakochać. „Co to za cholerna miłość, która narzuca mi się z tamtej strony. Jest jak rysa na mojej duszy, tkwi jak klin między jawą i snem, dlatego przeszłość przecieka do mojego życia jak ścieki z nieszczelnej kanalizacji.” Z drugiej jednak strony nie chce rozstawać się z partnerem i wciąż ma wątpliwości co do przyszłości związku. „Nie ma miłości bez cierpienia. Zawsze jest tak, że ktoś chce jeszcze więcej. I zawsze ktoś inny zostaje oszukany. Wiecznie ten ból.” Wraz z przyjaciółką Ainą prowadzą terapię grupową kobiet, ofiar przemocy domowej. Psychoterapeutki pomagają pacjentkom uporać się z przeszłością z widocznym już po kilku sesjach rezultatem. W tym samym momencie dochodzi do makabrycznej zbrodni, bynajmniej nie na tle rabunkowym, gdzie pięcioletnia Tilde jest świadkiem śmiertelnego pobicia swojej mamy. Wkrótce losy małej dziewczynki oraz uczestniczek terapii splatają się ze sobą i tworzą jeden wiecznie ciągnący się pościg za groźnym mordercą. To co najbardziej urzekło mnie w powieści to to, iż idealnie rozplanowane zostały wskazówki prowadzące do odnalezienia zabójcy. Pięcioletnia córka zmarłej kobiety, na pozór majacząca z powodu szoku wywołanego śmiercią matki oraz teoria na temat miłości, którą pacjent głównej bohaterki wypowiedział przy okazji odejścia jego żony: „Skończyłem z miłością. Już nie chcę. Nie jest tego warta. Za dużo cierpienia.”, „W mózgu człowieka zakochanego występują te same neuroprzekaźniki co u wariata. Rozumiesz? Miłość jest śmiertelnie niebezpieczna. Strzeżcie się miłości.” Czytając utwór literacki miałam wrażenie, że przeczytałam dotąd jedynie z dziesięć, może dwanaście stron. Książkę bardzo szybko się czyta, co zdecydowanie mogę uznać na plus. Zabójca jest osobą niepoczytalną, wynikającą po części z zaburzeń na tle psychicznym. Człowiek ten ma w sobie dwie osobowości i nigdy nie wiesz czego się po nim spodziewać. Ze swojej strony mogę dodać, iż na kryminał jest to trochę za mało. Po przeczytaniu książki, uważam ją bardziej za powieść czysto psychologiczną, niż kryminalną.
baguettis's review against another edition
dark
mysterious
sad
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
4.0
idontreadalot's review
3.0
Uh, this book is pretty hard to give a rating to. It'll be around 7-8 out of 10. I thought it'd be quite a boring book, but for me, it was quite the page turner. Siri is hilarious, her personality is just priceless. She's a psychologist, who is trying to help mentally unstable people, yet she can't seem to help herself. That's all, and the guy who committed the murder was introduced like a 100 pages before the book ended, that was kinda sad, I couldn't guess who it was.
bodiesinbooks's review against another edition
Too much fatphobia and judging by the first book it isn't going to be addressed.
Content Warnings
Moderate: Fatphobia, Domestic abuse, Drug abuse, Emotional abuse, Physical abuse, Rape, Sexism, and Toxic relationship
More...