Take a photo of a barcode or cover
4.07 AVERAGE
4.07 AVERAGE
emotional
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Ένα πέπλο μυστηρίου περιβάλλει το Γουαιλντφελ Χολ.
Όταν το -σχεδόν αδειανό από χρόνια- σπίτι αποκτά μια νέα ένοικο, μια γυναίκα μαζί με το νεαρό γιο της, αρχικά τα γειτονικά σπίτια προσφέρουν τη φιλία τους. Άλλωστε, σε έναν τόπο που δεν συμβαίνει τίποτε, μια νέα παρουσία σίγουρα θα ταράξει τα νερά. Και πρώτος απ' όλους που προσφέρει την συντροφιά και την καλή του διάθεση είναι ο Γκίλμπερτ Μάρκαμ.
Όσο περνάει ο καιρός όμως, ένα πράγμα γίνεται σαφές. Η Χέλεν Γκρέιαμ δε θέλει να ανοιχτεί στους άλλους. Παραμένει απρόσιτη, προτιμώντας να μην έχει πολλές σχέσεις με τους γείτονες. Και σύντομα, τα στόματα ανοίγουν, φήμες για την γυναίκα εξαπλώνονται στη μικρή κοινωνία, σπιλώνοντας το όνομά της.
Και ο Μάρκαμ, που αρχίζει να έχει συναισθήματα για αυτή τη γυναίκα, μένει να μάθει αν αυτά που νιώθει αφορούν μια καλή γυναίκα ή μια από την οποία θα έπρεπε να μείνει μακριά…
Το αριστούργημα της Αν Μπροντέ (γιατί για αριστούργημα πρόκειται, μη γελιέστε), είναι μια συζήτηση για τις συζυγικές σχέσεις στη Βικτωριανή εποχή, και ένα κατηγορώ για τη μειονεκτική θέση της γυναίκας που μετά το γάμο χάνει και τις λίγες ελευθερίες που μπορεί να είχαν ως ανύπαντρες. Είναι επίσης ένα από τα πρώτα κείμενα πιστεύω, που ανέδειξαν το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας στις διάφορες μορφές της. Ειδικά στη Βικτωριανή εποχή, όπου τα ήθη ήταν λίγο πιο αυστηρά, ποιος θα είχε το θάρρος να πει ανοιχτά πως οι γάμοι ήταν βιαστικοί και καταδικασμένοι να αποτύχουν όσο οι άντρες είχαν σημαντικά περισσότερες ελευθερίες από τις γυναίκες; Η Αν κατηγορήθηκε πολύ για χυδαιότητα, ακόμα και από τις ίδιες της τις αδερφές για το κείμενό της αυτό.
Αλλά αν με ρωτάτε, από τις τρεις η Αν ήταν η πιο θαρραλέα στη γραφή της, ακόμα και αν το δικό της έργο φαίνεται να μένει στην σκιά της “Τζέιν Έιρ” και του “Ανεμοδαρμένα ύψη”.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα για πρώτη φορά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Loggia σε εξαιρετική μετάφραση της Σοφίας Αυγερινού, και είναι ένα από τα απολαυστικότερα κείμενα που διάβασα φέτος. Ή και γενικά.
Όταν το -σχεδόν αδειανό από χρόνια- σπίτι αποκτά μια νέα ένοικο, μια γυναίκα μαζί με το νεαρό γιο της, αρχικά τα γειτονικά σπίτια προσφέρουν τη φιλία τους. Άλλωστε, σε έναν τόπο που δεν συμβαίνει τίποτε, μια νέα παρουσία σίγουρα θα ταράξει τα νερά. Και πρώτος απ' όλους που προσφέρει την συντροφιά και την καλή του διάθεση είναι ο Γκίλμπερτ Μάρκαμ.
Όσο περνάει ο καιρός όμως, ένα πράγμα γίνεται σαφές. Η Χέλεν Γκρέιαμ δε θέλει να ανοιχτεί στους άλλους. Παραμένει απρόσιτη, προτιμώντας να μην έχει πολλές σχέσεις με τους γείτονες. Και σύντομα, τα στόματα ανοίγουν, φήμες για την γυναίκα εξαπλώνονται στη μικρή κοινωνία, σπιλώνοντας το όνομά της.
Και ο Μάρκαμ, που αρχίζει να έχει συναισθήματα για αυτή τη γυναίκα, μένει να μάθει αν αυτά που νιώθει αφορούν μια καλή γυναίκα ή μια από την οποία θα έπρεπε να μείνει μακριά…
Το αριστούργημα της Αν Μπροντέ (γιατί για αριστούργημα πρόκειται, μη γελιέστε), είναι μια συζήτηση για τις συζυγικές σχέσεις στη Βικτωριανή εποχή, και ένα κατηγορώ για τη μειονεκτική θέση της γυναίκας που μετά το γάμο χάνει και τις λίγες ελευθερίες που μπορεί να είχαν ως ανύπαντρες. Είναι επίσης ένα από τα πρώτα κείμενα πιστεύω, που ανέδειξαν το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας στις διάφορες μορφές της. Ειδικά στη Βικτωριανή εποχή, όπου τα ήθη ήταν λίγο πιο αυστηρά, ποιος θα είχε το θάρρος να πει ανοιχτά πως οι γάμοι ήταν βιαστικοί και καταδικασμένοι να αποτύχουν όσο οι άντρες είχαν σημαντικά περισσότερες ελευθερίες από τις γυναίκες; Η Αν κατηγορήθηκε πολύ για χυδαιότητα, ακόμα και από τις ίδιες της τις αδερφές για το κείμενό της αυτό.
Αλλά αν με ρωτάτε, από τις τρεις η Αν ήταν η πιο θαρραλέα στη γραφή της, ακόμα και αν το δικό της έργο φαίνεται να μένει στην σκιά της “Τζέιν Έιρ” και του “Ανεμοδαρμένα ύψη”.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα για πρώτη φορά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Loggia σε εξαιρετική μετάφραση της Σοφίας Αυγερινού, και είναι ένα από τα απολαυστικότερα κείμενα που διάβασα φέτος. Ή και γενικά.
This was a perfect winter read for me. It felt dark and melancholy but comforting all the same. The suspense of discovering the next bit of mystery and what would finally become of the characters was sometimes almost unbearable, but never upsetting. This was one of those rare books that I could not stop reading and yet I did not want it to end.
It took me forever to get into this book, because I realised I didn't like the narration by Gilbert. But loved following along Helen's story. You could almost believe this was written in modern days as it is still so relevant. Gaslighting, manipulation in relationships is so well shown. The ending took a boring turn in Gilbert's perspective again.
dark
emotional
hopeful
inspiring
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
hopeful
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Completes the Bronte trifecta. Helen is a spiritual icon and the writing is beautiful.
dark
hopeful
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
I’m not a huge fan of classics but this has me from start to finish- an early feminist text that sends an inspiring message alongside a captivating story- Anne Brontë wins the best Brontë award hands down.
emotional
hopeful
inspiring
lighthearted
sad